Op donderdag 25 januari is Barth Plomp overleden. De oud-penningmeester van ASV werd 78 jaar.
In Barth Plomp verliest ASV een betrokken lid, die ook altijd voor anderen klaarstond. Ook ASV deed nimmer tevergeefs een beroep op hem. Begin jaren zeventig werd Barth Plomp lid van ASV. Al snel groeide hij uit tot een van de sterkere schakers bij ASV. Als schaker was Barth vooral bekend van zijn enorme eindspelkennis. Jarenlang speelde Barth in ASV 1 en in 1978 werd hij clubkampioen.
Die titel haalde Barth aan het eind van het eerste halve seizoen in de kantine van de Heidemij. Het was het begin van een bloeiperiode van ASV, waarvan Barth mede aan de wieg gestaan heeft. Hij behoorde namelijk midden jaren zeventig tot een groep jongere ASV-ers die verandering wilden. De groep van negen dertigers kreeg het voor elkaar dat er een kleiner daadkrachtiger bestuur kwam. Een van de speerpunten van dat bestuur was een eigen clublokaal en niet meer te gast zijn in het moeilijk toegankelijke Girokantoor, waar GOVA met ASV samen haar interne competitie had.
Barth was van 1977 tot 1981 penningmeester van ASV in een bestuur, dat de basis legde voor de club die ASV nu is. In de jaren tachtig zorgden Hendrik van Buren en Michael Mogendorff als roergangers voor verdere groei van de club. Barth had intussen zijn vleugels uitgeslagen en maakte carrière als arbiter. Barth was in die tijd bij veel van de grotere toernooien betrokken. Het bekendst werd Barth als organisator en arbiter van het Bilderbergtoernooi. Maar hij leidde ook jarenlang het Open Nederlands jeugdkampioenschap in Arnhem en Hengelo, het toernooi in Hoogeveen, het Europees jeugdkampioenschap in Arnhem, het Open NK in Dieren en nog vele andere toernooien.
Ook was Barth Plomp jarenlang actief als arbiter in de KNSB-competitie. Het bijzondere aan Barth was, dat hij aan de ene kant de regels zeer strikt toepaste, maar als de situatie erom vroeg ook de maximale flexibiliteit toonde. Daarnaast beschikte Barth over een grote dosis boerenslimheid. Schakers die bij hem het randje opzochten, waren altijd een stap te laat. Vol plezier kon Barth daarover vertellen.
Met het stijgen der jaren liet het gehoor Barth in de steek. Dat deed hem besluiten te stoppen als arbiter. Daar waar hij ook alle ASV-toernooien leidde, bleef hij nog wel beschikbaar voor noodgevallen of om een ander te assisteren. En ook bij de externe wedstrijden op de clubavond bleef Barth tot het laatst actief.
Barth was niet alleen als arbiter actief. Vanaf najaar 1994 was Barth ook twee jaar bestuurslid van de KNSB. Ook was hij lang lid van de commissie van beroep van de KNSB en eenzelfde rol vervulde hij bij de OSBO. Met zijn achtergrond als jurist waren die rollen hem ook op het lijf geschreven. En hij beperkte zich dan ook niet tot de schaaksport. Zo was hij ook scheidsrechter bij het door hem zo geliefde cricket en maakte hij in de voetbalwereld lang deel uit van de tuchtcommissie van de KNVB.
De waardering voor alles wat Barth deed was groot. In 2009, nadat hij voor de dertigste keer arbiter en organisator van het NK voor senioren en veteranen was geweest, werd Barth dan ook benoemd tot lid van verdienste van de KNSB.
Na zijn actieve carrière als arbiter ging Barth weer veel schaken. Geen rapidtoernooi in de wijde omgeving van Arnhem sloeg hij over. Ook ging hij meespelen in het seniorentoernooi en was hij vaste deelnemer in het Tata Steeltoernooi. Ook afgelopen week speelde Barth nog mee in de vierkampen. Ook in de teams van ASV was Barth niet weg te denken. Daarin toonde hij zijn goede karakter. Hij vond het nooit erg om een team lager te spelen als dat problemen in de teamindeling oploste. Desnoods was hij vaste reserve, wel wetende dat hij dan toch alle ronden nodig was. Dit seizoen speelde hij in ASV 6 in de KNSB-competitie en in ASV 2 in de SOS-competitie. Twee weken geleden speelde hij in Mook zijn laatste competitiepartij.
Niet alleen als schaker, maar bovenal als warm mens zal Barth gemist worden. Altijd stond hij klaar om clubgenoten na een lange clubavond nog thuis te brengen, zelfs al was dat buiten Arnhem. Ook was hij er als een van de leden in de privésfeer hulp nodig had. En voor een ritje met de boekenkraam van ASV of boodschappen doen voor de kantine was Barth altijd in.
Aan de bar verhaalde Barth nog wel eens over zijn rijke arsenaal aan belevenissen bij de diverse toernooien. Dat vermaak zullen we moeten missen. In de barpraat zal het echter nog vaak over Barth gaan, want vergeten doen we Barth nooit. Barth, we zullen je missen.
Rust in vrede
