Op 30 juni 2019 is op 79-jarige leeftijd Siert Huizinga overleden.
Met het overlijden van Siert Huizinga heeft ASV een gedreven schaker en bovenal een warm en belangstellend mens verloren. In juni 1991 kwam Siert bij ASV schaken. In ons weekblad En Passant werd met vreugde zijn komst gemeld: “Het is leuk voor de vereniging als er ledenaanwas is, ook als dit zwakkere spelers zijn. Maar eerlijkheidshalve vinden we het erg leuk als wat sterkere spelers zich aanmelden. Met de komst van Huizinga is dit het geval. De hogere teams zijn hiermee gebaat”.
En een sterke speler was Siert. Jarenlang speelde hij op de zaterdag in de hogere teams van ASV, zoals hij dat eerder al bij andere clubs gedaan had. Onder meer Het Kasteel Wijchen en ZSG Zwolle hadden gedurende een periode een sterke speler aan hem. In Wijchen werd hij in 1981 ook clubkampioen. Maar dat was zeker niet zijn enige succes. Zo werd Siert in 2012 nog veteranenkampioen van de OSBO. Ook maakte Siert vaak deel uit van succesvolle teams. In 2011 promoveerde hij met zijn teamgenoten met ASV 4 en in 2017 werd hij met het hoogste team kampioen in de avondcompetitie. De vele prijzen die Siert won zullen te maken hebben met zijn grote wil om te winnen. Op het schaakbord ging hij de strijd dan ook nooit uit de weg. Die instelling zorgde voor veel mooie schaakgevechten.
Siert Huizinga was echter niet alleen schaker. Daar waar hij kon was hij ook als vrijwilliger actief. Zo was hij jarenlang teamleider van zijn teams, maar zijn passie lag vooral in het opleiden van schakers. Dat was gezien zijn beroepsmatige achtergrond ook niet vreemd. Siert was namelijk gymnastiekleraar en later docent aan de CALO, waar hij volgende generaties sportleraren opleidde. Iets wat Siert ook met passie deed en dat tekende hem. Niets ging half, want kwaliteit was belangrijk. En daar profiteerde ASV ook van in de jaren dat hij als jeugdleider actief was. Hij wist kinderen echt te boeien met zijn lessen en te prikkelen om door te gaan met schaken. Veel van de huidige jonge seniorenleden van ASV komen uit zijn lesgroepen. In 2010 werd Siert Huizinga voor zijn verdiensten benoemd tot ASV-er van ’t jaar.
Ruim zes jaar geleden werd geconstateerd dat Siert ongeneselijk ziek was, maar dat weerhield hem niet wekelijks te gaan schaken en toernooien te spelen als zijn gezondheid het toeliet. Siert bleef vaste kracht in het hoogste avondteam en schaakte even gedreven als in zijn jongere jaren. Vorig seizoen leverde hem dat op een haar na het clubkampioenschap in groep B op. Twee weken geleden speelde hij zijn laatste partij. Daarna ging het niet meer.
Zijn clubgenoten zullen Siert niet alleen als schaker herinneren, maar ook als een boeiende verteller met vaak mooie anekdotes over het schaken in vroeger tijden, maar ook over andere onderwerpen, want hij was in veel zaken geïnteresseerd. Vooral ook in de medemens. Voor iedereen had hij belangstelling en een luisterend oor. Het is een groot verlies dat we die gesprekken nu niet meer met hem kunnen voeren. De clubavond van ASV zal zonder Siert anders zijn, maar er zullen nog vaak herinneringen aan hem opgehaald worden.
Siert, we zullen je missen.
Rust in vrede.