Sasa Albers speelde aan bord 1 een degelijke partij. Beide partijen hadden geen zwaktes, maar risico’s nemen in die stelling zat er ook niet in, dus was remise het logische resultaat: 0.5-0.5
Dirk kwam met zijn geliefde Siciliaanse Draak gelijk uit de opening. De zware stukken werden afgeruild en ook daar hadden beiden een gezonde pionnenstructuur en geen zwaktes in de stelling. Ook daar remise: 1-1. Wouter kwam met wat meer ruimte uit een Franse opening, ging op de koningsvleugel met zijn pionnen naar voren. Zijn tegenstander leek het daardoor verstandig om lang te rokeren en zo de aanval van wit op te vangen. Wouter had een mooi paard op e5, maar zijn tegenstander kon via een omweg een nog sterker paard op e4 planten. Dit gepaard met een aanval over de koningsvleugel en een kwetsbare witte koning kon Wouters stelling niet verdragen. De zware stukken kwamen binnen over de h-lijn en er was geen houden meer aan: 2-1.
Sander kwam slecht uit de opening en zijn stelling was een positionele ruïne. Zijn tegenstander kon het juiste plan niet vinden en hierdoor had Sander de tijd om zijn stelling te repareren. Langzaam durfde Sander uit zijn schulp te kruipen en naar voren te komen met zijn stukken. Op het moment dat Sander gewonnen kwam te staan ging het alarm van zijn telefoon af. Zijn telefoon stond wel uit, maar blijkbaar kan het alarm dan toch nog afgaan. Het alarm zou hem op andere dagen wakker moeten maken om klokslag 16:00 uur, maar hij had hem kennelijk maar vast voor de hele week zo ingesteld. Sander deed net alsof zijn neus bloedde en liep rustig de speelzaal uit. Het alarm stond zo hard dat we het in de speelzaal nog konden horen. Juist op dat moment was er geen arbiter in de speelzaal. Die was op dat moment net even een lekkere banketstaaf naar binnen aan het werken. De tegenstander van Sander wilde niks weten van een claim en was zo sportief om door te spelen. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat hij het alarm niet gehoord heeft… Dus in plaats van een 3-1 tussenstand om 16:00 uur was het om 16:07 uur 2-2 toen ik Sander de kantine in zag lopen, nog steeds de vermoorde onschuld spelend.
In de 2e helft kwam William als eerste van het veld. Hij had lange tijd de betere van het spel. Een pluspion in een dame-eindspel is lastig te winnen. Maar misschien ook lastig te verdedigen. Williams koning stond echter wat meer op de tocht, dus was het moeilijk om aan schaakjes te ontkomen en zijn vrijpion door te laten lopen. Dit werd dus remise: 2.5-2.5.
Peter kreeg vanuit de opening met een zijvariantje al snel voordeel toen tegenstander Dolf Wissmann niet helemaal adequaat reageerde. Hij won een pion maar speelde toen te principieel verder door zijn aanvalsloper af te ruilen. Dat gaf hem tijd om een initiatief te ontwikkelen, en moest Peter enorm uitkijken voor zijn rondhoppende paard. Na veel wikken en wegen besefte hij dat zijn vrije e-pion de doorslag moest geven, dus duwde hij die naar voren. Uiteindelijk, na vele avonturen, pakte dat goed uit. Dolf kwam, in groeiende tijdnood, langzaam in de problemen. Maar toen hij nog maar enkele seconden over had (plus increment dan) begon hij heel getruct te spelen. Peter pakte een paar pionnen maar liet, met ook slinkende tijd aan zijn kant, pardoes zijn loper insluiten. Daar had hij een paar reusachtige pionnen voor en de witte stukken stonden buitenspel. Objectief was het volgens de engine nu ongeveer gelijk, maar het was veel moeilijker te spelen voor wit. Dolf vond niet de beste zetten en toen kon Peter doorbreken met zijn torens en pionnen: 2.5-3.5. Na een Benkö-achtige opening wist Tom na 20 zetten een licht initiatief op de damevleugel te creëren. Zijn plan met …f5 was bagger waardoor hij na 30 zetten zeer slecht stond. Zijn tegenstander was de beroerdste niet en gaf het voordeel weer terug. Op zet 40 maakte Tom een kardinale afruilfout waardoor hij totaal verloren stond. In een dame-toren eindspel probeerde hij met de moed der wanhoop nog een list in de stelling te bouwen. Op zet 46 gaf tegenstander Wiersma hem een kans. Tom kon met het studieachtige 46…Te2 winnen! Toen hij op zet 51 remise door eeuwig schaak miste, was het terecht dat hij deze partij nog verloor: 3.5-3.5. Eelco stond als eerste zo goed als gewonnen dacht iedereen en ook de engine. Eelco durfde een kwaliteitsoffer dat er goed uitzag niet aan omdat hij niet kon berekenen dat het mat zou gaan. Hij trok zich terug en de tegenstander kreeg zo de gelegenheid om zich te hergroeperen en zo terug te komen in de partij. Op het moment dat Peter en Tom nog bezig waren kreeg hij een remiseaanbod. Met het oog op die andere stellingen besloot Eelco in een iets mindere, maar speelbare, stelling toch op winst te spelen. Zijn tegenstander speelde het goed en won een pion. Eelco liep met zijn koning naar de damevleugel om het eindspel van T+P + 2 pi tegen T+P+ pi te keepen. Eelco bereikte het solide veld b4 met zijn koning en toen was winst voor zwart wel ver weg. Hij probeerde het ook niet lang meer en de vrede werd snel getekend. Eindstand: 4-4