Na enkele jaren 3e klasse was het afgelopen zaterdag voor ASV2 wederom aan de bak in de 2e klasse.
Met een versterkte degradatie in het vooruitzicht was het zaak daar waar mogelijk punten te pakken en dat lukte wonderbaarlijk goed tegen de, meer dan gelijkwaardige tegenstander, De Wijker Toren 1, uit Beverwijk.
Met een invaller, vanwege een vakantievierende Bent en de verhuur van onze kersverse Nederlands Seniorenkampioen Otto aan ons 1e team, en 3 nieuwe spelers in ons 2e begonnen we de wedstijd vol goede moed.
De invaller, Marc Sterk, gaf het goede voorbeeld op bord 6 en incasseerde het eerste punt.
In een positie met een gesloten centrum besloot zijn tegenstander met f5 te breken. Dit was echter te ambitieus waardoor Marc uiteindelijk een stuk won. Zijn tegenstander probeerde nog een koningsaanval op te zetten maar Marc wist dameruil te forceren waarna zijn tegenstander op gaf.
Daarna zeilde het punt van Folke op bord 2 binnen. Folke offerde een pion in de opening voor een ontwikkelingsvoorsprong. Vanaf mijn positie (en volgens mij dacht de tegenstander daar net zo over) leek het of zwart wat had maar het tegendeel was waar en doordat zwart aan de pion vasthield ging het van kwaad tot erger. Door daarna nog pion tijdelijk te offeren gingen de lijnen naar de zwarte koning open. Samen met de eerder opgelopen ontwikkelingsachterstand leidde dit tot uiteindelijk groot verlies aan materiaal en winst voor wit.
Rob en Tom zorgen daarna voor een 4-0 voorsprong.
Rob won in een tactisch ingewikkeld gevecht uiteindelijk in de aanval.
Tom speelde voor het eerst van zijn leven Grünfeld-Indisch. Een gedegen voorbereiding en een verassend 10….a5!? zorgde voor een aangeslagen tegenstander die daarna met zijn 16e zet Lxa6 eigenlijk al positioneel capituleerde.
Een drukverhoging op de b-lijn, het winnen van de d-pion met een petit combinaison, het openen van de stelling met d5-d4 en het richten van het loperpaar op de centraal gestrande koning leverden Tom uiteindelijk het verdiende volle punt.
Daarna tikte Sjoerd de tegenstanders met een gedegen remise op bord 1 over de afgrond.
Voor zover ik heb kunnen zien is Sjoerd nergens in gevaar geweest en heeft met een stevig verankerde centrumpositie alle mogelijke tegenspel verhinderd en de remise eenvoudig afgedwongen.
Justin speelde op bord 4 een lastige pot maar kreeg middels een pionoffer het initiatief in een Dame + toren tegen Dame + toren eindspel. Echter ergens overspeelde hij zijn hand en kwam in een matnet terecht waar hij eenvoudig uit had kunnen blijven. Helaas maar verder toch goed gespeeld.
Daarna was ik op bord 3 aan de beurt na eerst wat dubieus gestaan te hebben (zoals wel vaker).
Mijn tegenstander speelde goed totdat hij, met een pion meer, in een eindspel met beide 2 torens en 2 lichte stukken, na een terechte weigering van mijn remisevoorstel, te ongeduldig werd en met een afruil mijn pionnenstructuur verbeterde. Daarna kreeg ik ook nog het initiatief in het resulterende 4 toreneindspel. Door een aanvullende onnauwkeurigheid leidde dit zelfs tot een mataanval met een geforceerd mat in 11!, zoals de engine achteraf aankondigde.
Restte alleen nog de partij van Oscar aan bord 7. Net de dag er voor terug uit Roemenië, waar hij meespeelde aan het EK voor de jeugd, wilde hij natuurlijk onvermoeibaar door en voor ASV2 spelen. Hij begon voortvarend en offerde in de opening een toren tegen een paard en 2 pionnen. Dat leverde helaas uiteindelijk een iets betere stelling voor zijn tegenstander op. Natuurlijk een eenvoudige remise voor iemand als Carlsen, stelt Oscar. Maar helaas kwam zijn tegenstander ook nog erg actief te staan waardoor Oscar een pion moest geven om überhaupt nog in het eindspel te komen. Het werd een eindspel met een paard tegen een toren (en beide meerdere pionnen).
Oscar vocht door tot hij als laatste in de speelzaal overbleef, maar helaas voor hem werd dat eindspel door zijn tegenstander goed uitgespeelt.
Al met al toch een overtuigende winst. Hopelijk belooft dit veel goeds voor het komende (zware seizoen).
Verslag: Frank Schleipfenbauer
