Uit naar Lonneker, altijd gezellig! Helemaal als je uiteindelijk met 6-2 over ze heen walst. En het had nog hoger kunnen zijn als de teamleider ook zichzelf had gedwongen door te spelen en zijn macht niet alleen op de invaller had botgevierd. Deze keer eens niet een chronologisch verslag maar we beginnen gewoon eens op bord 8 en we eindigen op 1.
Rik wou op het laatste moment wel invallen en dat beviel goed tegen oud ASV-jeugdlid Jeroen die ik met zijn imposante baard echt nooit meer had herkend. Na een rustige pot kwam Rik rond de tijdnoodfase vragen of hij remise mocht aanbieden. Gezien de wedstrijd was dat ook wel goed geweest maar met en meer tijd en de veel betere stelling leek het mij voor Rik beter als ik hem zonder verder info zou dwingen door te spelen en zo geschiedde. Na de pion breek op de damevleugel stortte de witte stelling volledig in en was Rik en het tweede een vol punt rijker.
Volgens Koen gaat dit ons jaar worden en dat demonstreerde hij dat met een Magnus meesterwerk op bord 7. Rustige opening, vervolgens het loperpaar veroveren en in een saaie stelling de druk langzaam opvoeren binnen komen met de stukken en afwikkelen ongelijk loper eindspel met een pluspion. Er nog eens goed voor gaan zitten, nog een pion winnen en dit met schouderduwen zetdwang en afhouden fraai naar winst voeren op een manier waar Magnus nog jaloers op is. We gaan Koen nog dwingen dit eindspel te analyseren voor ASV-nieuws.
Ik heb toch het vermoeden dat Sjoerd op bord 6 met Tom onderling een weddenschap had wie het hardste zijn tegenstander van het bord kon schoppen. Sjoerd won met glans de weddenschap en de partij, nadat wit misgreep in de opening was het echt kansloos.
Op Bord 5 was ik samen met mijn tegenstander onze witte velden fetisj te bevredigen op de koningsvleugel. Ik had mijn stukken tegelijk op h1, h3, h5 en h7 staan terwijl de zwarte toren gelijktijdig alle witte velden op de g-lijn had bezocht. Mijn witte velden bleken toch sterken en toen ik met een pion mars naar h7 mijn witte velden droom wilde bekronen werd ik hardhandig gestopt op het zwarte veld h6. Pion kwijt uithuilen en opnieuw beginnen is dan het devies waar ik maar een kwaloffer van maakte met een razend ingewikkelde stelling in de naderende tijdnood. Langzaam begon ik weer te werken aan mijn witte velden fetisj wat zwart slim deed besluiten hard aan in zware tijdnood hard aan de noodrem te trekken en tegelijk remise aan te bieden en zo geschiedde. Ik denk dat we Theo ook gaan dwingen deze partij te analyseren voor ASV-nieuws.
Bent kwam op bord 4 weer in zijn vertrouwde studenten omgeving terecht en dat bleek wel want in met middenspel deelde Bent pionnen uit alsof hij weer ouderwets rondjes aan uitdelen was. Het probleem is dat er altijd gasten rondlopen die net ff een paar rondjes minder uitdelen en zo ook de tegenstander van Bent. Een rondje kon er nog wel vanaf maar daarna was het klaar en zag Bent zijn pionnen nooit meer terug en kan hij morgen met een dubbele kater wakker worden. Gelukkig maakt de dubbele flatwhite na afloop van het eten veel goed.
Frank zelf leek na de opening onder de voet te worden gelopen maar het bleek na afloop allemaal wel mee te vallen. Zuchtend en steunend bleef Frank zetten vinden onder tussen ergens een kwaliteit oprapend en dat langzaam omgezet naar winst zoals we van hem gewend zijn.
Tom verloor dan wel de weddenschap met Sjoerd, ook hij was snel klaar. In het middenspel gaat het ineens mis als de dame van de tegenstander wordt ingesloten op een vol bord, stukverlies en opgave is onvermijdelijk. Gelukkig hoeven we Tom niet te dwingen om zijn partij voor jullie in ASV-nieuws te analyseren, ik verwacht ook van deze korte partij minstens weer 2 kantjes! En waarom begonnen we nu bij bord 8, nou omdat je natuurlijk niet met de saaiste pot van de dag op bord 1 wilt beginnen dus daar eindigen we mee. Jan speelde als invaller gewoon degelijk zoals we als topper van hem gewend zijn en we zullen hem niet dwingen zijn pot te analyseren voor ASV-nieuws.
Verslag: Theo Jurrius