Uit het verslag van ASV3 begrijp ik dat in de trant van Geen Stijl moet: tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend. Dus daar gaan we. ASV4 speelde een thuiswedstrijd tegen O&O Kampen 1, een club uit een stad waarvan de rol al eeuwen is uitgespeeld. En dat geldt ook voor de vereniging. Vergane glorie. Er zat weinig pit en overlevingsdrift in de hanzelieden.
Ons Nijmeegse smaldeel kon na anderhalf uur weer de auto in. Désiré won kinderlijk eenvoudig met een tussenzetje een stuk en Daan pakte in een Siciliaan een pion op b2. Hoe naïef kan je zijn. Hij kon na drie zetten opgeven. Het zal een zwijgzame terugrit geweest zijn. Waarom de teamgenoten niet wat langer aangemoedigd?
Ruud is mister multitasking: speelzaal openen, boekenstalletje inrichten, toespraakje hier, schouderklopje daar. Hij had er nu de bar wel bij kunnen doen. Wat een nietszeggend potje. In de opening won Ruud twee pionnen en ruïneerde hij de koningsstelling. Zelfs met zijn gemankeerde eindspelkennis schoof hij dit moeiteloos naar winst.
Barth kwam met zwart niet over de zesde rij. Wat daar toch de lol van is. Als je kracht in het eindspel ligt, moet je natuurlijk wel het middenspel overleven. Kansloos.
Zonder enig overleg weigerde Bert doodleuk een remiseaanbod. Dat is niet de teamspirit waarnaar we op zoek zijn. Hij kon zijn gelijk niet aantonen.
Wouter is hardleers en begint pas met nadenken als hij de dood in de ogen kijkt. Zijn tegenstander liep vrijwillig een matnet in. Triest als je wordt weggespeeld en zo wilt winnen. Volgend jaar maar eens verplicht naar de schaaktraining.
Zo hadden we bij de tijdcontrole met de tussenstand 3½-2½ de winst voor het grijpen, maar met Sander en Philippe als laatste spelers is dat geen garantie op succes. Sander maakte misbruik van de leeftijd van zijn tegenstander en won op uithoudingsvermogen. Philippe incasseerde het volle punt met een vanzelfsprekendheid die menig wenkbrauw deed fronzen.
Een 5½-2½ zege. Alsof je bij een buitje zegt dat het wel meevalt met de klimaatcrisis. Het is wachten tot dit matige team keihard onderuit gaat. Tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend. Ik had er wel moeite mee. Mag ik volgende maand uit een ander vaatje tappen en vanuit een waarderend perspectief verslag doen?
Verslag: Wouter Abrahamse
