Enigszins op onze hoede begonnen wij een kwartier vertraagd aan onze eerste wedstrijd tegen SG Max Euwe 4. Wachtend buiten in het zonnetje hadden Michel en Roy naar bleek een telepatisch onderonsje over de opening. Het besprokene kwam namelijk bij beiden op het bord…
Vorig jaar hadden we nipt van dit team verloren. De mouwen opstropen dus. Jacques kreeg met wit alle ruimte en had een sterk centrum met pionnen op d4, e4 en f4. Bij zijn tegenstander ging de coördinatie mis waardoor Jacques eenvoudig een stuk won. Een aantal zetten later ging het aan de overzijde weer mis op het thema aantal verdedigers en aanvallers met het tweede stukverlies tot gevolg. Vermoedelijk een off day en daarmee een punt voor ons.
Roy’s tegenstander poogde een Morra op het bord te krijgen. Dat werd geweigerd via een Alapin. Na een onnauwkeurigheid van wit kon Roy kiezen uit twee plannen: rustig verder ontwikkelen en direct belanden in een niet spannende gelijkwaardige stelling of de scherpte opzoeken door een pion te winnen. Hij koos voor het laatste. Na dameruil hield wit een ontwikkelingsvoorsprong daarmee lichte compensatie. Uiteindelijk gaf Roy de pion terug in ruil voor een veilige koning. Op dit punt bood zijn tegenstander remise aan in het ontstane eindspel waar niet meer veel te halen leek. Na enig nadenken en rondkijken bij de andere borden werd dit geaccepteerd.
Bij Steven ging het lang gelijk op in een Siciliaan. Het loperpaar gekregen met een dubbele c-pion als keerzijde die echter de zwarte d6-pion mooi op zijn plaats hield. De dubbele “c” werd getransformeerd naar een vrijpion waarmee Steven de overhand leek te krijgen. Hij verbruikte echter veel tijd in de ontstane ingewikkelde stelling. Spelend op increment gaf Steven de partij naar eigen zeggen helaas weg.
Ruud gaf bewust in de opening een pion in de verwachting hier spel voor te krijgen maar deze hoop kwam niet uit. In het middenspel koos hij vervolgens voor enkele veel te passieve zetten om te consolideren daar waar hij juist voor activiteit had moeten en kunnen kiezen. Zijn tegenstander trok het initiatief vervolgens naar zich toe en gaf Ruud geen enkele verdedigingskans meer.
Ronnie’s strategie met wit om “het anders te doen dan vroeger” pakte goed uit. Hij kreeg een mooi initiatief op de damevleugel en begon klein materiaal te verzamelen zonder tegenspel van zwart toe te laten. De vermoeidheid van de vrijdagavond partij maakte dat hij in de vervolgfase minder scherp was. Een kwaliteitsoffer was nodig. Het initiatief op de damevleugel, ondanks 2 vrijpionnen, verdampte daarna. Beide spelers speelden richting het eindspel zeker niet optimaal. Uiteindelijk was het aan Ronnie om L+p te keepen tegen T+p. En hier liet Ronnie een sterk staaltje mentale strijd zien. Hij nam non verbaal de houding aan “laat maar zien” en speelde waar mogelijk ogenschijnlijk nonchalant a tempo. Zijn tegenstander miste nog een winst door zugzwang waarna de vrede getekend werd.
Ivo kreeg met zwart ondertussen remise aangeboden in een stelling met nog relatief veel materiaal. Voor beide partijen was het echter lastig een concreet plan te verzinnen. Gezien het spel op de resterende borden (Michel ging waarschijnlijk winnen en Paul vermoedelijk ten onder) gaf de teamleider zijn voorkeur aan om door te spelen. De keuze was uiteraard aan Ivo zelf. Hij koos ervoor door te gaan en dat getuigt van karakter.
Michel kende een uitstekend debuut als vaandeldrager op bord 1. Hij kreeg in het Frans de ruilvariant tegen. De partij ging lange tijd gelijk op. In tijdnood werd het wat tactisch en kwam Michel een stuk voor. Mèt aanval en daarom gaf zijn tegenstander toen maar op.
Paul speelde met zwart het damegambiet. Na wit’s cxd5 sloeg Paul met de c-pion terug waarna de c-lijn werd geopend. Wit kwam via deze weg binnen en veroverde een pion. Wit wist tevens betere velden voor zijn stukken te vinden, voor Paul werd het zoeken. Een tweede pion werd gegeven in een poging tot koningsaanval. Dit lukte niet waarna wit in een eindspel met de dames en ongelijke lopers op het bord gedecideerd de winst naar zich toetrok.
Terug naar Ivo. Het doorspelen eiste helaas zijn tol. Een dreiging die hij de hele tijd in het snotje had zag hij uiteindelijk over het hoofd. Wit voerde met h4 een handige deflectie uit waarna de witte dame Ivo’s kamp binnendrong. Zijn mentale weerstand werd daarmee gebroken met opgave tot gevolg.
Dit betekende een teamverlies van 3-5. De stand in onze poule na de eerste ronde laat zien dat het ook dit jaar weer heel dicht bij elkaar ligt. Dit sterkt ons om in de volgende ronde de kraker tegen Borne 1 positief af te sluiten!
Verslag: Roy Vink
