Voor ASV-5 stond in de voorlaatste KNSB-ronde Hoogenveen uit op het programma. Een verre uitwedstrijd dus. Het uitgangspunt was als volgt: Hoogeveen stond 1 matchpunt onder ons op een 8e plaats en die plek kon van belang zijn voor degradatie omdat de 3 slechtste nummers 8 in de 4e klasse zouden degraderen naast de nummer 9 in deze poules. Dus bij voorkeur winst of in ieder geval een gelijkspel was het uitgangspunt.
ASV-5 moest daarbij in deze wedstrijd ook nog met 3 invallers aantreden. Teamleider Steven Braun was met vakantie en verder waren Désiré Fassaert en Ronnie Eggink verhinderd. Maar de coördinatoren voor de zaterdagteams Theo Jurrius en Richard van der Wel zorgden voor uitstekende invallers in de vorm van Sjoerd Haver, Job Bernards en Rik de Lange. Gedurende de wedstrijd betekende dit zeer zeker geen verzwakking!!
Als vervangende teamleider had ik me aangemeld en wanneer deze klus mis zou gaan kon ik direct weer ontslagen worden uit deze functie. Ik kon zo een mooie opstelling uitpluizen waarbij 2 van onze invallers wit kregen en de andere ASV-ers op hun capaciteiten werden ingevuld en ik mezelf opofferde aan bord 1.
En dat werkte uitstekend. Al na een kleine 2 uur zag ik een paar uitstekende stellingen en dat werd al rond 15.45 uur omgezet in een 3-0 voorsprong. Een hele geruststellende stand voor een teamleider.
Rik de Lange zorgde voor het eerste punt. Allerlei dreigingen via de diagonaal richting h7 waren bepalend voor het vervolg van de partij. Toen Rik de stelling binnenkwam was er geen houden aan. Een overtuigende winst. Ook Sjoerd kreeg aanval op de vijandelijke koningsstelling. Dit leverde fors materiaal op en na verloop van tijd ook de partij. Een echt hele goede partij!! Tussendoor had Job Bernards ook de partij in winst omgezet. Hij verschalkte zijn tegenstander in het eindspel.
Als u het verslag goed heeft gevolgd dan waren dit de 3 invallers die allen voor het volle punt zorgden. Prachtig! Wat een sterke invallers heeft ASV.
Het was nu zaak om op de andere borden te consolideren, geen overbodig risico te nemen en een paar extra halfjes te pakken die nog nodig waren voor de winst.
Bert Duijker was de eerste met een halfje. Hij kwam de eerste 10 zetten goed door. Toch hield zijn tegenstander druk op c6 en b7 die na zo’n 25 zetten de a-pion van Bert veroverde maar vervolgens ook zijn kwaliteit weg blunderde. Maar de vijandelijke loper was minstens zo sterk als de passieve toren van Bert. In tijdnood van zijn tegenstander werd het remiseaanbod van Bert aangenomen.
Weer een halfje dichterbij de winst. Net zoals Bert houdt ook Ivo van der Gouw zich altijd goed staande. Zeker in teamwedstrijden is dat een geruststellende gedachte. Zo ook dit keer met zwart. En dat pakte goed uit. Aan het eind na een flink gevecht werd ook daar remise zijn deel.
Winst kon ons niet meer ontgaan. Want intussen leek het punt in de partij bij Ben Gussinklo vrij zeker. Zelf had ik de stelling ook aardig onder controle en ook Jacques had in een taai gevecht de partij in de hand. Maar de echte tijdnoodfase moest nog komen.
Zelf kwam ik in het middenspel onder druk via een aanval op de koningsstelling. Maar in een verder gesloten stelling wist ik met mijn koning van g1 helemaal naar het centrum te wandelen om uiteindelijk op c2 terecht te komen. Met name de zware stukken van mijn tegenstander stonden nu helemaal verkeerd zeker toen deze de stelling aan de andere kant openbrak. Zo kreeg Ruud op de damevleugel kansen. Even leek het nog fout te gaan na onnodige dameruil maar de stelling bleef in het resterende eindspel in evenwicht.
In de slotfase was intussen de winst bij Ben uit zijn handen geglipt toen hij de torens ruilde en met een eindspel met lopers van ongelijke kleur bleef zitten. En ondanks 2 pionnen meer was dat niet meer te winnen. Jammer voor hem natuurlijk maar als teamleider was ik heel blij dat de winst nu over de streep was getrokken. Twee belangrijke matchpunten erbij.
Toen de winst binnen was kon ik dus op mijn gemak remise aanbieden en dat werd aangenomen. Meteen daarop vertelde mijn tegenstander dat hij vermoedde dat ik in de slotfase net voor dameruil een stuk had kunnen winnen. Maar die tussenzet en tevens kleine combinatie had ik niet gezien en bovendien was ik teveel bezig met het teamresultaat. Complicaties zoeken kwamen dus niet in mij op. De analyse bleek inderdaad dat ik stukwinst had gemist.
Zo stond het dus 5-2 in ons voordeel met alleen Jacques Boonstra nog in de strijd. De tijdnoodfase was zeker niet in zijn voordeel veranderd. Het was dus knokken geblazen voor een positief resultaat. Dat lukte uiteindelijk zodat ook hier remise kon worden aangetekend.
Een overtuigende 5½-2½ zege met 3 winstpunten die voor de basis zorgden en daarna 5 remises die de winst veilig stelden!! Tevreden gingen we huiswaarts om daar te ontdekken dat we veilig waren. We stonden daarmee nu in onze poule 2 punten van de 8e plaats wat nog degradatie zou betekenen maar in de andere poule waren er al 3 teams op de 8e plaats die ons niet meer konden inhalen. Dus ASV-5 was definitief veilig en speelt ook komend jaar in de 4e klasse KNSB.
Verslag: Ruud Wille