Voor onze laatste uitwedstrijd van dit seizoen mochten we afreizen naar Zwolle. Met 7 personen omdat Ivo op het laatste moment moest afzeggen vanwege een positieve Covid-test. De 0-1 stond echter niet heel lang op het wedstrijdformulier. Alweer was Jan als eerste klaar. In een Philidor week hij met zwart bewust af van de theorie. De Zwollenaar raakte in paniek en verloor een pion door Jan’s oprukkende zwarte pionnen. Door steeds maar af te ruilen werd die pion steeds belangrijker en die ging promoveren. Jan staat nu ongeslagen op 5 uit 6.
Uw verslaggever speelde “op karakter”. Stukken rustig neerzetten en geen gekke dingen doen was de strategie. De zwarte stukken werkten niet goed samen waarna wit de centrumaanval inzette. Eén zet te vroeg want een welbekend thematisch pionnenwinstje zat in de stelling (al zou er compensatie zijn). Werd niet gezien waarna wit doorstoomde. Dit leverde geforceerd een stuk tegen twee pionnen op met behoud van initiatief en aanval. Na een stille damezet raakte de verdediging van zwart overbelast en kwam na een klein kwartiertje nadenken de uitgestoken hand van zwart. Edwin kwam met wit kwam solide uit de opening, waarna zijn jonge tegenstander hem verraste met een afruil. Alle lichte stukken waren er even later af. Hij probeerde nog met de dame iets te bereiken maar nadat ook deze waren afgeruild was het een ongeveer gelijke stand met 4 torens en alle pionen nog op het bord. Edwin was onder de indruk van het spel van zijn jonge tegenstander en accepteerde zijn remise aanbod vervolgens graag. Dit betekent dat ook hij nog steeds ongeslagen is.
Jacques kreeg 1. Ph3 tegen en zijn tegenstander ruilde zoveel mogelijk af. Na algehele afruil via de d-lijn bleven er enkele lichte stukken over maar die konden voor beide spelers niet actief worden. Een remise aanbod werd direct geaccepteerd. Ruud speelde een partij die aan zijn kant wat moeilijk op gang kwam. Dat kwam mede doordat hij zijn zwartveldige loper al vroeg had laten ruilen. De strijd speelde zich vooral af in het centrum. Ruud pakte daar langzaam het initiatief zonder echt voordeel te krijgen. Zwart verdedigde zich echter goed. Mede door tijdnood vond Ruud de goede zetten niet meer. Toen hij remise aangeboden kreeg was na een korte blik op de twee andere borden duidelijk dat dit de beste keuze was. Remise dus waarmee de stand 3½-2½ werd in ons voordeel en de verwachting dat ons team zou gaan winnen gezien het spelbeeld in de resterende partijen.
Bij Ron was de partij steeds in balans. Het leek dat zijn tegenstander met wit in het toreneindspel wat initiatief had. Ron bracht de partij met een goed verdedigingsmechanisme echter keurig in de remisehaven. Steven ging met wit weer “all the way”. Een boeiende dynamische partij met uiteindelijk een ongebalanceerde materiaalverhouding. Knap hoe hij met minder tijd op de klok het initiatief leek te behouden. Zijn tegenstander ging vlotter meespelen wat ervoor zorgde dat Steven de partij zelfs had kunnen winnen. Dit werd niet gezien met een remise als resultaat. Daarmee werd een krappe en vooral nuttige 4 1/2 – 3 1/2 overwinning behaald.
Verslag: Roy Vink
