Als het ELO-verschil groot is, dan mogen er niet veel fouten gemaakt worden. Gebeurt dat wel dan ligt een grote nederlaag op de loer. Het zesde had een uitstekende seizoenstart met 3 punten uit 2 wedstrijden. Vianen/DVP 2 had dat niet, terwijl het een van de sterkste teams in de poule is. De Brabanders waren zelfs nog puntloos. Ze waren dan ook tot op het bot gemotiveerd naar Arnhem gekomen.
In de eerste uren van het duel kon ASV 6 het nog aardig bijbenen. Diverse stellingen leken mogelijkheden te bieden. Maar helaas maakten we teveel fouten. Captain André van Kuijk kwam een pion voor. De stelling bleef echter wel in evenwicht. In het eindspel miste André de weg naar winst. Nu ging het na wat mindere zetten mis. Ook Marco Dorrestijn leek het tegen de sterke Toon van Lanen goed voor elkaar te hebben. Met een onbeduidende pion meer leek er niet veel aan de hand. Toen de stelling openkwam ging het met de koning in het midden echter ineens hard mis. 0-2 Ook Jan Vermeer won vroeg in de partij een pion. Een afwikkeling naar het eindspel leverde ook door goed verdedigend werk van de opponent een te kleine plus op om nog te kunnen winnen. Albert Marks speelde een gelijkopgaand duel, waarbij hij druk op de damevleugel had en de tegenstander iets probeerde op de koningsvleugel. Dat bleek gevaarlijker dan verwacht. De g-lijn kwam open en Albert werd pardoes matgezet. Bij Edwin Peters gebeurde het grootste ongeluk van de middag. Edwin speelde een uitstekende partij en bracht de koning van de tegenstander flink in het nauw. Terwijl Edwin een winstweg zocht, overzag hij de counter en ging daarin onderuit. Ook Erik Wille verloor. In oud-GOVA-speler Jan Selten stuitte hij op een tegenstander waar Erik zo’n 40 jaar geleden voor het eerst de degens mee kruiste. Vanuit de opening werd Erik onder druk gezet. Lang bleef hij staan, maar in tijdnood ging het in al slechtere stelling ineens rap mis. 0,5-5,5 Barth Plomp speelde een gelijkopgaand duel, waarin de remisemarges steeds heel groot waren. In het verre eindspel was dat nog steeds zo en toen werd de vrede getekend. Ron Brachten speelde een enerverend potje schaak. Voor beide spelers was het goed opletten om geen misstap te maken. Toen beide spelers dat ook maar steeds niet deden, werd ook hier remise gespeeld. De 1,5-6,5 nederlaag was wat ruim. Maar vanuit de gedachte dat alle ellende maar beter op één middag kan komen, kunnen we optimistisch vooruitkijken.
Verslag: Erik Wille
