Voor de tweede uitwedstrijd van ASV 6 werd weer afgerezen naar Oost-Brabant. Ditmaal werd de strijd aangegaan tegen De Osse Schaakvereniging, team 2. Dit team had al drie matchpunten, dus op het eerste oog sterker dan onze Arnhemse strijders. Maar captain André had eens naar de ratings gekeken en zag op voorhand dat we toch wel kansen konden hebben, net zoals we dat tegen het Brabantse Vianen hadden. Met een gemiddelde OSV rating van 1610 en ASV rating van 1591 is gewoon alles mogelijk. We werden hartelijk verwelkomd door de Ossenaren, die het leuk vonden dat er in de KNSB nieuwe gezichten aan tafel verschijnen. Opvallend detail overigens dat de wedstrijdleider geen zin had in de nieuwe KNSB-regels omtrent de mobieltjes en dat bij de spelers gelijk tot verwarring leidde. Gelukkig ging de telefoon nergens af.
Marco Dorrestijn wil graag snel in rating stijgen en heeft zichzelf tot vaste bord 1-speler gebombardeerd. Hij lust 1800-spelers rauw. Maar zie daar, OSV had een enigszins tactische opstelling en op bord 1 werd hun captain (met 1483) geplaatst. Al vroeg in de partij was de stelling van Marco uitstekend. Het zwarte Da4+ werd niet gepareerd met het logische (maar passieve) c3, maar bikkelhard met b4. De dame moest terug en naar het gewenste initiatief kon zwart fluiten. Dat kon ie ook naar het resultaat. Ach Marco, een halve k-factor erbij is ook best, toch?
De tegenstander van André van Kuijk schaakt nu een kleine 2 jaar. Hij heeft nog geen rating, maar gelet op zijn uitslagen zouden de mannen gelijkwaardig moeten zijn. Op bord 7 lokte de Ossenaar André (die wit had) naar de Benko, waarvoor wit eerst na het zwarte c5 zelf d5 moet doorschuiven. Zoals Vadim nog recent zei: “Benko moet je niet willen spelen, als ze hier op uit zijn kennen ze het meestal te goed en dan wordt het voor wit lastig”. André schoof niet door. In de nazit mopperde zwart dat het wel de beste zet voor wit is. Ja duh, als je de opening kent. Zoals het nu ging, kabbelde de partij rustig voor en als je al iets zou moeten observeren is het dat wit een isolani had in het centrum. Goed verdedigbaar, maar ok. En als we het toch over observeren hebben: André zag naast de naderende winst van Marco op de meeste borden gezonde ASV-stellingen. Hij besloot remise aan te bieden op zet 19. Zijn tegenstander consulteerde gedisciplineerd zijn teamleider (daar kunnen sommige niet nader bij naam te noemen ASV-ers nog wat van leren) en dat was dus de tegenstander van Marco, die zijn eigen nederlaag natuurlijk zag aankomen. Zwart werd opgedragen door te spelen. En dan weet je het wel: deze voelt de druk om wat te forceren en de foutjes liggen op de loer. Ook hier: eerst kreeg wit een pion cadeau (wat nog niet eens een heel groot verschil maakte), toen verrekende zwart zich in een afruilvariant, want ondanks dat ie er met twee torens voor een dame niet slecht leek uit te komen, kreeg wit onmiddellijk het initiatief in het eindspel. Een leuk matnetje was de kers op de taart. Nul rating erbij is dan wel weer jammer.
Ben had zich voorgenomen om lekker aan te vallen vanmiddag, hóe hoog de rating van zijn tegenstander ook was. En die bleek dus hoog. Best irritant, die tactische opstellingen. Zijn tegenstander was al in de opening uit op dameruil, wat Ben noodgedwongen moest accepteren. Zwart had een iets betere pionnenstructuur en speelde dat bijna professioneel uit 40 zetten lang, terwijl het materieel gelijk was. Ben probeerde nog allerlei valletjes en zelfs offers, maar zwart hield zich aan z’n plan en trapte nergens in. Wel werd later duidelijk dat dit de enige nul voor ASV zou zijn. Soms moet je dan maar even ‘aan de beurt’ zijn, Ben!
In de namiddag regende het goed nieuws. Remises waren er voor Edwin Peters op bord 2 en invaller Maksym Zhezheria op bord 8. Ook Jan Vermeer deelde het punt. In een Slavische partij werd het evenwicht nimmer verbroken. De ene keer had de Osseaar licht overwicht en dan weer Jan. Eerst werd een remisevoorstel van Jan afgeslagen, maar enkele zetten later bood de OSV-speler zelf remise aan. Uiteindelijk konden we verder nog winstpartijen noteren voor Ron Brachten op bord 4 en Theo Koeweiden op bord 6.
In de wetenschap dat we met deze winst uit de degradatiezorgen zijn en er nog zeker twee teams zijn waar we de punten tegen kunnen pakken, gingen we tevreden huiswaarts.
Verslag: André van Kuijk