Kan dat, hoopvol verliezen? Nou ja, met een gemiddeld ratingverschil van 180 ben je op voorhand blij met elk bordpunt. Dan mag je eigenlijk blij zijn met een spannende partij, waarin je de hele middag kans hebt op een stunt. Niet blij ben je als jijzelf degene bent die die stunt over de streep moet trekken. Dat overkwam mij: bij 3,5-3-5 stond mijn stelling ogenschijnlijk potdicht en mijn tegenstander heeft echt wel nagedacht over mijn remiseaanbod. Maar hij zag toch de breekzet waarmee hij me – na nog ellenlang geploeter – oprolde. Ik baalde vooral van het feit dat ik me in het koningsgambiet, waarin in met tegengestelde kleuren nog best knap remise wist te houden tegen Hans van Capelleveen, nu in volstrekt passieve positie alleen maar kon toekijken wat wit ging doen. Ik moet meer focussen op breekzetten, zoals Vadim me keer op keer probeert duidelijk te maken.
Maar we gaan even wat terug in de tijd. Mijn ochtendprogramma bestond uit een fraaie autorit van Dieren naar Zutphen (Marco ophalen) naar Rheden (Theo ophalen) naar Dieren (Maksym ophalen die de bus had gemist) naar Vianen (gemeente Land van Cuijk). Vooral het laatste deel was erg grappig, over allerlei boerenweggetjes. Marco Dorrestijn geloofde volgens mij tot 500 m voordat we er waren niet dat we naar Vianen reden, hij was liever richting Amsterdam gegaan voor het Vianen die kant op. Maar kijk, we zaten goed. Om bij Marco te blijven, hij wilde wel op bord 1, want hij is veel sterker dan zijn rating en wil dat wel bewijzen. Tegen Luuk Saris deed Marco dat op zeer overtuigende wijze, dus een volle K komt zijn kant op. Al na zet 9 was het beslist, als wilde zwart nog wel een tijdje doorspelen voor de gezelligheid.
Maksym Zhezheria debuteerde in de KNSB-competitie op bord 7 tegen Marco van Loon. Maksym had lang het initiatief, maar er was ook tegendruk en eigenlijk had niemand echt groot voordeel. Zijn tegenstander zei ‘remise’, wat geen enkele reactie bij Maksym opleverde. Ik greep in door in het Engels te zeggen dat zijn tegenstander ‘draw’ aanbood, wat Maksym snel accepteerde. Tip voor remise-aambieders: check of je tegenstander het gehoord en begrepen heeft, zeker als ie slecht Nederlands spreekt.
Ik weet niet de exacte volgorde – want met mijn eigen Griekse drama bezig – maar volgens mij won eerst Edwin Peters op bord 3 van Jesús Jara, waarna Theo Koeweiden op bord 6 moest opgeven tegen John Alblas. Dat was wel zuur, want Theo stond beter en de winnende voortzetting was in beeld. Door een soort zettenverwisseling viel het allemaal in duigen. En Ben Gussinklo ging op bord 2 kopje onder tegen Tiemen Dahlhuisen, die ook wel fors meer ratingpunten heeft.
Tussenstand: 2,5-2,5. Ron Brachten had op bord 4 tegen Tim Ariaans ook een tegenstander met fors meer ratingpunten, maar daar was ie niet van onder de indruk. Sterker, Ron won en Bracht en een sensatie ging in de lucht hangen van het immer luidruchtiger wordende dorsphuis in Vianen (helaas geen zijzaal voor analyses, wel de bar in de zaal en Brabanders die niet heel erg van fluisteren bleken te houden). De hoop wed weer wat getemperd door Jan Vermeer, die het onderspit moest delven tegen de markante Marcel Lever. Jan over zijn match: “Met licht nadeel kwam ik uit de opening. Door nauwkeurig te verdedigen hield het nog lang vol, maar trok uiteindelijk door een strategische fout toch aan het kortste eind”.
En we zijn weer terug bij eerder: 3,5-3,5 en all eyes on Arno Janssen vs André van Kuijk op bord 8. Het resultaat is bekend. ASV 6 verliest, maar kan enige hoop uit het resultaat putten voor de komende matches.
Verslag: André van Kuijk
