2 seizoenen geleden promoveerden we naar de 4e klasse. Vorig jaar was daarom behoud de doelstelling. Dit werd ruimschoots gehaald. We werden 4e en hadden zelfs kans op het kampioenschap.
Dit jaar hebben we nog steeds dezelfde doelstelling. Namelijk behoud van de 4e klasse. Helaas zitten we in een poule met 3 degradanten, waardoor het wel lastig wordt. Maar we gaan er weer voor.
De eerste wedstrijd moesten we tegen Wageningen 2. Dit was gelijk een degradant. Ze hadden gemiddeld ongeveer 130 ratingpunten meer en dus zou het een moeilijke wedstrijd worden. Dit bleek ook in de wedstrijd.
Steven op bord 6 (zwart) had de semi Slavische opening. Steven speelde op de 8e zet a6 wat niet goed was. Ze ruilden hierna wat lichte stukken, maar wit had een betere uitgangpositie. Na een paar kleine foutjes won wit een pion (met een loper offer die niet kon aangenomen kon worden) en begon door de koningstelling te dringen. Zwart stuurde de dame richting de Koning zijde, terwijl het beter was om de zwartveldige lopers te ruilen. Steven probeerde zijn torens te verbinden en in het spel te krijgen, maar daardoor werd mijn dame en loper aangevallen via een vork. Zwart probeerde nog de pion te pennen, maar dit was te pareren. Hierna nam Steven, die niks meer te verliezen had, expres te veel risico en werd na een paar zetten mat gezet. Hiermee werd het 1-0 voor Wageningen.
In de partij van Ruud (bord 5 wit) werden al vroeg de dames geruild. Zwart stond wellicht een fractie beter maar dit was nog niet doorslaggevend. Tot Ruud heel knullig (zijn woorden) een kwaliteit verspeelde. Daarna was hij kansloos en werd hij snel uitgetikt.
2-0 voor Wageningen.
Met wit kreeg Ben ( bord 1 met wit) de Caro-Kann op het bord (doorschuifvariant e5). Maar waar hij met het pionoffer op d4 in het Frans vaak mooie aanvalskansen kreeg, is dat in de Caro-Kann helaas niet het geval en kwam hij achter! Vanwege zijn ontwikkelingsvoorsprong moest zwart nog wel z’n Dame + pion geven om toch nog te kunnen rokeren, ten koste van de Toren + Loper + Paard van Ben. Materieel was het weer redelijk in evenwicht. Maar nu was zwart z’n Koning veilig en alle zwarte stukken werkten perfect samen en waren sterker dan mijn Dame + Toren + oprukkende e- + f-pion. Ben z’n tegenstander speelde dit perfect uit! Het was een leuke pot maar voor Ben een harde maar leerzame les. Hiermee werd het al 3-0.
In een Catalaanse opening kreeg Jacques (bord 7 met wit) een sterk centrum en na e5 een geweldige aanval ! Paarden op g5 en e4. Het paard op g5 stond 8 zetten in na h6 maar was door Dame h5 niet te slaan. Zwart offerde een paard op e5 maar dit was geen oplossing. De aanval sloeg door met een kwaliteitsoffer op d5 en zwart speelde snelle zetten om tijddruk op te leggen. Een poging om eeuwig schaak te geven bleek in Jacques z’n laatste minuten foutief voor hem te eindigen. Koning g1 wint maar Jacques ging naar h3 en dat werd een zelfmat wending ??! Dertig zetten perfect schaak maar geen afronding. 4-0!
Karoliny (bord 3 met wit) speelde tegen een Siciliaanse verdediging en besloot een minder bekende variant te gebruiken, waarbij de loper werd ontwikkeld tot e2 in plaats van c4. Helaas maakte ze in het begin van het middenspel een fout en verloor ze de pion op c2. Na wat ruilen hoopte ze remise te krijgen in een eindspel met tegengekleurde lopers, zelfs met een pion in het nadeel. Maar haar tegenstander leidde zijn stelling heel goed en Karoliny verloor de partij. Daarmee werd het helaas zelfs 5-0!
Bij Désiré op bord 2 (zwart) was na de opening een ongeveer gelijke stelling ontstaan met nog alle zware stukken en een zwart paart tegenover een witte loper. Désiré startte een atypische aanval op de damevleugel (atypisch, omdat in het ontstane stellingstype meestal wit op de damevleugel initiatief ontwikkelt, terwijl zwart tegenspel moet zoeken op de koningsvleugel). Wit reageerde niet goed en maakte een fout waardoor zwart een pion won die spoedig veranderde in een machtige vrijpion die gesteund werd door het paard dat de witte loper domineerde. De sportieve witspeler (hij zette alvast een zwarte dame klaar) streek de vlag nog voordat de promotie een feit was, waarmee de tussenstand een iets draaglijker aanzien kreeg (1-5 i.p.v. 0-5).
Hans Rigter (zwart) ging op bord 8 van een rustig begin naar een alles of niets partij rond de 36ste zet. De witspeler ging in op een offer van Hans en verschalkte met zijn dame een paard. Ook dreigde er daardoor een direct mat. Hij had gezien dat Hans dit kon counteren met een tegenaanval; het betekende wel dat Hans dus tot het einde schaak moest geven en moest matten, maar Hans was bang dat de koning van wit kon ontsnappen aan de schaakjes. Daarom werd het remise door herhaling van zetten. Achteraf bleek Hans toch niet goed te hebben doorgerekend: Hij kon vanaf zijn paardoffer toch mat in 7 geven. Hiermee werd het 5½-1½.
Op bord 4 had Ivo met zwart een Catalaanse opening waarbij wit prettige druk op de zwarte stelling had en wist dat ook langzamerhand uit te breiden naar een duidelijk betere stelling. Met een witte pion op c7 en dame op c8 dacht wit de winst makkelijk binnen te halen, maar had zich vergist. Omdat de witte dame was afgesneden van de verdediging kon zwart eenvoudig remise maken door eeuwig schaak.
Hiermee werd de eindstand 6-2 in het voordeel van Wageningen 2. We wisten dat het een moeilijke wedstrijd zou worden, maar helaas werd de uitslag nog slechter dan we verwacht hadden. Er had misschien wel meer ingezeten, maar we hebben nog een aantal wedstrijden om deze wedstrijd te doen vergeten. De volgende wedstrijd is tegen Max Euwe 3 . Dit is ook een degradant, dus ook deze wedstrijd word erg lastig. Maar we gaan er gewoon weer tegen aan!
Verslag: Steven Braun