Nadat we in de vorige ronde ongenadig klop kregen van de Groesbeekse afdeling van Omroep Max was het gisteren alle hens aan dek voor de mannen van ASV 3. Onze gasten kwamen uit Bunschoten Spakenburg, bekent van de blauwen en de rooien, de kerk, de viskarren en een schaakclub die de laatste jaren af en toe kampioen van Nederland werd.
Nadat de wedstrijdleider ons een behouden vaart had gewenst gingen we voortvarend van start en was het Remco die binnen no-time het eerste punt binnen hengelde. Hiermee bewees hij vooral zichzelf een goede dienst want een 5e nederlaag op rij had ontegenzeggelijk geleid tot verplichte degradatie naar het 4e team.
De tegenstander van Johan kreeg een heerlijk visje voorgeschoteld, niet wetende dat deze kogelvis uiterst giftig was. Nadat wit de Fugu in zijn geheel had verorberd deed de tetrodotoxine zijn werk en konden wij spoedig het 2e punt bijschrijven. Onze fashionista op bord 8 deed geen moeite om de theorie te volgen en zette de witte stukken weer neer als haringen in een ton. Wie slaapt vangt echter niks, en het passieve spel van zwart leidde ertoe dat zijn stelling snel naar de haaien ging. Toon ging met zwart lekker agressief te keer tegen de witte stukken maar deze wisten goed tussen de mazen van het net te vissen. De paling zit achterin de fuik en het eindspel werd door wit in winst omgezet.
Jan zit niet in zijn beste fase en ook gisteren voelde hij zich als een vis op het droge. Hij kon geen vuist maken tegen het witte spel en werd afgescheept met een nul. Hou vol Jan, de punten kom vanzelf weer, dat staat als een paal boven water! Sander presenteert zichzelf graag als het neusje van de zalm, het boegbeeld van ASV 3 waarvoor geen zee te hoog is. Wij kennen Sander echter als iemand die het gelijk heeft van de vismarkt. Gisteren wist hij zijn tegenstander naar onbekende oorden te lokken, waar Sander zat te vissen in troebel water. Zwart zag de haaien voor de kust en probeerde met een tegenaanval nog wat verwarring te stichten. Sander, zo glad als een aal, wist hem echter met een mooie manoeuvre de loef af te steken. Op bord 4 had Richard met wit ondertussen zijn tegenstander compleet in een wurggreep genomen en deze moest alle zeilen bijzetten om niet meteen kopje onder te gaan. Zwart probeerde na verloop van tijd zijn bakens te verzetten maar kwam hier zeer bekaaid vanaf, lekker puntje van Richard!
Als laatste was ondergetekende nog bezig om een lastig paarden eindspel te verdedigen. Ik probeerde het winstplan van mijn tegenstander dwars te zitten maar ik zocht een snoek op zolder. Wit voerde de stelling strak naar winst, aan een goede visser ontsnapt ook wel eens een aal!
5-3 overwinning en het degradatiespook afgewend, volgende keer op de fiets naar Bennekom…
Verslag: Koen Maassen van den Brink
