Na twee jaar gedwongen pauze kunnen we seizoen 2021-2022 weer afsluiten met de massakamp ASV-Wageningen. Het openingswoord van de voorzitters Erik Wille en Kees Stap was weer een uitwisseling van vriendelijkheden en kleine prikkelende woorden om de teams op scherp te krijgen. 
Kennelijk prikkelde de preses van Wageningen net iets meer, want ASV kwam geweldig uit de startblokken. Ko Kooman opende de score. De koning van opponent Stefan Brinks kwam moeilijk uit het midden weg. Met actief stukkenspel verzilverde Ko het voordeel. Maksym Zhezharia toverde tegen Eric van Mullekom een mooie matcombinatie op het bord. Bij die 2-0 tekenden Rik Roelofs en Hans Dam de vrede. Direct hierna schudden ook Zekria Amani en Christiaan Zevenbergen de hand. Zekria moest zich na een kwaliteitsoffer verdedigen en deed dat bekwaam. Jan Vermeer drukte door in het centrum. De stukken van Jan werkten beter samen dan die van Rinus van der Molen en dat bracht het volle punt. Zo tekent zich een scenario af dat niet vaak gebeurt. ASV met 4-1 voor, daar waar de Arnhemmers het meestal moeten hebben van de eindsprint. Wie weet komt die ook nog en dan zou het weleens een zware middag kunnen worden voor Wageningen.
De gezichten van de Wageningenspelers trokken weer wat bij toen Clemens de Vos de eerste Wageningse winst boekte. Vadim van Kuijk raakte een pion achter en langzaam maar zeker drukte de Wageninger door. Kazem Mollahosseini zette het verschil weer op drie. Dat was echter vooral te danken aan Henk Bakker die zich met een stuk meer achter de paaltjes mat liet zetten. Ronnie Eggink verzilverde kort daarna een vroeg gewonnen stuk tegen Alexander Vos de Wael. Vervolgens regende het remises. Zes puntendelingen zorgden voor 9-5. Philippe Friesen bleef net overeind in een eindspel met een pion minder tegen Robin van Leerdam. Désiré Fassaert wist een aanval na een kwaliteitsoffer van Frank Taylor af te slaan. Albert Marks moest na een stukoffer goed blijven opletten, omdat Gert de Leeuw dreigingen had op de niet al te veilige koningspositie. Een winstweg vond Albert niet. Dirk Hoogland en Bert Torn vochten een positioneel duel uit zonder dat er beslissend voordeel kwam. Peter Boel leek iets te hebben na pionwinst, maar ons-oud-lid Rembrandt Bruil had dat allemaal veel beter gezien dan uw verslaggever. Er werd naar een remise-eindspel afgewikkeld. Herman de Munnik liet een halfje glippen. In een ingewikkeld middenspel won Herman tegen Niels van Duijl een stuk. In het eindspel liep de ASV-er met open ogen in eeuwig schaak.
Edwin Peters zorgde voor 10-5. Na pionwinst viel hij Jaap Melgers door het centrum aan. Die aanval sloeg door. William Shakhverdian kwam na de opening in lichte problemen tegen Kees Stap. Na pionverlies herpakte William zich echter en na dameruil had hij de stelling snel weer binnen de remisemarges. Bert Maas zorgde voor zes verschil. Eerst was er pionwinst en toen stukwinst. Jente Otte kwam nog tot een mataanval, maar Bert bleef goed opletten en won. Ruud Wille kwam er niet uit tegen Marco Otte. Na stukverlies streed hij een kansloze strijd. Wouter van Rijn had wat druk tegen Erwin Oorebeek, maar na een kwaliteitsoffer van de Wageninger bleef de stelling binnen de remisemarges. André van Kuijk won al vroeg in de partij een kwaliteit. Kennelijk hebben de Wageningers dit seizoen het thema kwaliteitsoffer behandeld, want zij offerden deze op diverse borden. Later in de partij verloor Frank Pouels nog meer materiaal en haalde André de winst binnen. Koen Maassen van den Brink won hierna ook. In een eindspel met een pluspion werd Thomas Slijper op de knieën gedwongen. De oudste ASV-er Hendrik van Buren kreeg van Jan De Bont groot materiaal cadeau. Die geste pakte Hendrik dankbaar aan. Naast Hendrik sneuvelden vervolgens Gwénaël Paris en Bert Sigmond. Arjen Bel toonde feilloos aan dat een stukoffer van Gwénaël niet klopte. Rijk Timmer won tegen Bert Sigmond twee pionnen en pakte in het eindspel het punt. Rob van Helvoort had tegen Fred Jonker geen fijne middag. Vanuit de opening waren er problemen en na materiaalverlies ging het definitief mis.
Bij 15-10 ging de slotfase van de wedstrijd in. Teruggekeerd in de speelzaal bleek het intussen 16,5-13,5 te zijn. Paul Schoenmakers heeft de hele partij net niet mat gestaan, maar moest uiteindelijk buigen voor de aanhoudende druk van Jethro Hartman. Sasa Albers raakte in een zwaar gevecht met Chris van Oosterom een pion achterop. De kopman van Wageningen voerde dat voordeel met vaste hand naar winst. Nico Schoenmakers wist wonderwel overeind te blijven tegen Cees van de Waerdt. Ondanks twee pionnen achterstand werd het remise. Ben Gussinklo kwam niet goed uit de opening. Marcel Hahné had de ASV-er op de damevleugel helemaal klem gezet. Toen de stukken van Ben eindelijk los kwamen, stond de ASV-er intussen twee pionnen achter. Marcel haalde vervolgens het punt binnen voor Wageningen. Jacques Boonstra stelde hierna de winst veilig voor ASV. Na stukwinst tegen Leen Vegter moest Jacques nog hard werken om de winst binnen te halen. Dat lukte uiteindelijk toch.
De laatste twee duels deden er voor de winst niet meer toe, maar de ASV-ers verslapten niet. Tom Bus won in het eindspel van Jeroen Franssen. Bart de Kort zorgde tegen Eric Smaling vervolgens voor een vrolijk slot. Met loper en vrijpionnen aan beide kanten van het bord tegen de toren bracht Bart de eindstand op 18,5-13,5. 
De jeugd van ASV won met 23-19,5. Een verslag van de jeugdwedstrijd staat op de site van Wageningen: https://svwageningen.nl/arnhemse-jeugd-wint-massakamp-van-wageningen/
Na 17 jaar is bij de senioren de stand nu 8,5-8,5, waarbij Wageningen 2 bordpunten meer heeft gescoord. De jeugd van ASV gaat met 10-7 aan de leiding. In 2023 gaat de tweestrijd in Wageningen verder.
Terugkijkend op een geslaagde schaakmiddag waren er alleen maar tevreden schakers. Gewoon een middag schaken, omdat we allemaal het schaken zo leuk vinden. En daar kwamen 64 senioren op af. Een mooier aantal is bij schaken niet denkbaar. Daarnaast streden nog eens 22 kinderen in allerlei schaakspelletjes om de winst. Schaken met een lach. Zo is schaken bedoeld.
