FINALE: De Elster Toren – Rokade 1,5-2,5
1. Stefàn Brouwers (1849) – Nick Mulder (2088) 0-1
2. Martin Weijsenfeld ((1804) – Marcel Leroi (1954) 0,5-0,5
3. John Remmerts (1923) – Erwin Swerink (1936) 0,5-0,5
4. John van Ginkel (1900) – Eric Langedijk (1880) 0,5-0,5
De finale tussen De Elster Toren en Rokade begon met twee relatief bloedeloze remises. John Remmerts en Erwin Swerink tekenden na anderhalf uur de vrede en een uur later werd ook op bord 4 het punt gedeeld. Eric Langedijk had een dubbelpion met als compensatie een halfopen g-lijn voor de vijandelijke koning. Een verder vrij gesloten stelling was voor beide spelers niet erg uitnodigend om op winst te gaan spelen. Marcel Leroi zocht met een pionnenstorm op de damevleugel naar winstkansen. Door het geven van een stuk voor twee pionnen, kreeg de speler van Rokade een pion op a2. Martin Weijsenfeld wist deze pion echter te blokkeren en toen ontstond er een dynamisch evenwicht wat tot remise leidde. Nick Mulder haalde vervolgens de beker naar Lichtenvoorde. Met krachtig aanvalsspel op niet ontwikkelde stelling van Stefàn Brouwers won hij een toren en de prtij.
3e-4e plaats: Schaakstad Apeldoorn – Mook 1-3
1. Gonzalo Tangarife Ramirez (1926) – Jörg Benningshof (1824) 0,5-0,5
2. Theo Visschedijk (1813) – Niek van Diepen (1792) 0-1
3. Steven Braun (1731) – Piet de Leeuw (1662) 0,5-0,5
4. geen speler – Huub Blom (1758) 0-1
Mook begon het treffen met Schaakstad Apeldoorn met een gratis punt voor Huub Blom. Het was Schaakstad Apeldoorn in de ochtenduren niet gelukt om alsnog een vierde speler te vinden. Steven Braun en Piet de Leeuw vochten een stevig robbertje uit, maar dat resulteerde niet in een winnaar. Niet veel later stelde Niek van Diepen de winst veilig voor Mook. Theo Visschedijk had flink last van de open e-lijn die door de torens van Niek bezet was. De druk werd op enig moment te groot voor de Apeldoorner. Op het topbord werd het in het verre eindspel tenslotte na een gelijkopgaand duel remise.