Na wat joviale woordenwisselingen werden de mouwen opgestroopt. “Moving zonder M” zette zijn stukken met zwart wat passief en solide neer tegen Ruben, al stonden ze schots en scheef in een overigens Philidor-achtige opening. Ruben niet lekker in het spel, constaterend dat zijn tegenstander behoorlijk goede zetten deed: geen gemakkelijke avond voor hem. Gevoelsmatig nog goed weggekomen met remise.
Ronnie kreeg een positioneel mindere variant van het aangenomen damegambiet tegen met wit. Structuur aantasten, zwaktes aanvallen. Vork met aftrekschaak en op zet 13 een dame tegen stuk voor. Zijn tegenstander spartelde nog even maar Ronnie trok de vette vis uiteraard op het droge.
Nico had een rustige avond. In een onorthodoxe Siciliaan zat blijkbaar weinig muziek want het punt werd na slechts anderhalf uur spelen gedeeld.
Theo’s nieuwe dynamische benadering met de zwarte stukken pakte tegen een London goed uit. De keuze van wit om lang te rokeren was vragen om problemen. En dan is Theo de beroerdste niet. Alle vuurkracht richting witte koning was het antwoord en na pionwinst freewheelde hij naar het einde met kans op eeuwige roem. De damewinst was ruim voldoende, de gemiste #4 zou een tien met een griffel zijn geweest.
Mooi thematisch steekspelletje bij Jan. Spanning tussen materiaal grabbelen voor zwart en ontwikkelingsachterstand. Steekspel werd lijnenspel. Zwarte dame buitenspel, paardje gepend. Via de lange diagonaal snel uit, keurig Jan.
Roy temde met wit de Draak van zijn tegenstander vrij vlot. Zwarts hoop in de vorm van de loper op g7 werd opgesloten waarna wit positioneel totaal domineerde. De ingezette koningsaanval leverde een stuk tegen 2 pionnen op met vrij snel een kwaliteit er achteraan. Een toren voor dus. Afgeleid door redenen die dit verslag niet halen wist Roy de enige zet te vinden die verliest. Da’s best “knap” (of naar keuze: triest/stom/…) maar niet handig. Pijnlijke les.
Naast hem had Martin het moeilijk tegen Nathan van Dam. De partij ging lang gelijk op. Martin zag geen winstplan en moest in de tijdnoodfase nog oppassen. Hier lag één kansje op de extra half maar die werd niet gezien. Remise derhalve en de complimenten van Martin voor zijn tegenstander die met zijn “1576” een voortreffelijke partij heeft gespeeld.
Philippe had ook de nodige bewondering voor zijn opponent. Hij kwam zeer goed uit de opening. In het complexe middenspel drong de vijandige dame Philippe’s steeds kwetsbaarder wordende stelling binnen en rukte een vrijpion op naar de zevende rij. Dit werd ternauwernood overleefd. Nadat de rook was opgetrokken stond er een moeilijk toreneindspel op het bord. Met nog 30 seconden op de klok hoopte Philippe nog op iets moois of een klein halfje. Deze hoop vervloog snel na het foutloze spel aan de overzijde.
Met de kleinst denkbare overwinning kwamen we met de schrik vrij.
Verslag: Roy Vink
