Hoe anders ziet het er inmiddels voor ASV 3 uit dan na de 8-0 nederlaag tegen Veenendaal 1 in de eerste ronde. Wageningen 1 werd met 6-2 verslagen; PION 2 zelfs met 7-1 en donderdagavond moest ook SMB 1 eraan geloven. ASV 3 won voor de derde keer op rij; ditmaal met 5-3.
ASV 3 kwam donderdag voortvarend uit de startblokken. Fred Reulink profiteerde van een fout in de opening door opponent Luc Sol. De invaller won al snel een kwaliteit en had daarnaast groot positioneel voordeel. Binnen het uur was het punt daar. Ook de tweede invaller deed van zich spreken. Ben Gussinklo wist over de e-lijn een vervelende penning te krijgen. Uiteindelijk leverde dat ook hem een kwaliteit op. Het eindspel dat daarop volgde was snel gewonnen. Robert-Jan Voogt vocht een klassieke partij met sterk paard tegen zwakke loper uit. Dat deed hij met verve en SMB-captain Jan Kasteel werd door hem over de knie gelegd. De 4-0 kwam van Ronnie Eggink. De ASV-er speelde het slimmer dan zijn tegenstander. Zijn stukken stonden beter en zo kwamen de trucs in de stelling. Met wat schijnoffers won Ronnie een pion en in het toreneindspel schoof hij dat bekwaam uit. Rik de Lange bracht ASV 3 vervolgens de winst. Tegen clubgenoot Désiré Fassaert voltrok zich een boeiend schouwspel. Optisch gezien had Rik steeds de druk op de stelling van Désiré, maar of het meer dan optisch was, zullen de geleerden zich over moeten buigen. De remise was voor de wedstrijd in ieder geval precies goed. Jan Groen was namelijk een kwaliteit en twee pionnen achteropgeraakt. Robert Naasz stond lange tijd goed, maar de bedenktijd begon ernstig te slinken en Erik Wille stond na een mislukte opening al vanaf het eerste uur verloren. Het “rondje 4,5” was in de maak.
Jan Groen was in het centrum een pion kwijtgeraakt. De tegenstander speelde vervolgens zeer doortastend en bracht Jan in grote problemen. Ten kostte van een kwaliteit bleef de ASV-er nog even in leven, maar in het eindspel was het snel klaar. Robert Naasz speelde een goede partij, maar had het lastig om zijn positionele voordeel te verzilveren. Dat lukte dan ook niet. In tijdnood vond Robert wel de remiseweg, maar juist te laat. Tijdsoverschrijding! Erik Wille compenseerde dit leed op een miraculeuze wijze. De ASV-er kende zijn openingstheorie weer eens niet en na een halfuurtje keek onze voorzitter tegen een rokende puinhoop aan met allerlei vrijpionnen voor Emeline Smit. Tegen beter weten in zocht Erik nog een aanval die er niet was. Uiteindelijk waren alle stukken gebonden om te voorkomen dat de Nijmeegse vrijpionnen zouden promoveren. Op dat moment wilde de tegenstander te snel. Er volgde een afwikkeling naar een lopereindspel, waarin een randpion restte. Remise!
ASV 3 staat intussen stevig in de top van het klassement. Opmerkelijk voor een naar de tweede klasse gedegradeerd team. ASV 3 mocht immers slechts in de eerste klasse blijven, omdat andere teams geen acht spelers bij elkaar kregen en om die reden liever als zestal in de tweede klasse bleven. Het vertrouwen in ASV 3 wordt in ieder geval niet beschaamd.
Verslag: Erik Wille
