ASV 6, ALSOF JE OP EEN INGEZEEPTE GLIJBAAN ZIT
Op 5 november speelden we tegen Tornado 1. We hadden na het echec in de eerste ronde wat goed te maken. Resultaat: alsof we op een ingezeepte glijbaan zaten, linea recta naar degradatie. Maar we hebben geluk; we kunnen niet degraderen. Kortom, we kunnen in de volgende ronde weer gewoon helemaal opnieuw beginnen. Bovendien, er is hoop voor de toekomst; scoorden de “senioren” onder ons op de eerste drie borden alleen maar dikke, vette nullen, de 1,5 punt die we dan toch nog binnenharkten, kwam van de “jonkies” op de borden 4, 5 en 6.
Om 21.10 uur het eerste ” resultaat” van John Bijlsma op het derde bord met zwart. Hij schreef: “Een Siciliaan. Ik kwam in het middenspel 2 pionnen voor, maar door een verkeerde ruil kwam mijn tegenstander met een toren mijn stelling op de 7e rij binnen. Ik had geen tegenkansen meer, omdat hij vervolgens ook met de tweede toren op de 7e rij kwam, waardoor ik mat ging.”
Om 21.32 uur sneuvelde Kazem, op het tweede bord met wit tegen een jeugdlid. Zijn verslag: “Mijn opening op de dame-vleugel was goed. Er sneuvelden echter een paar pionnen. Ik dacht daardoor niet in de problemen te komen, maar mijn tegenstander wist één van de pionnen te laten promoveren. Daardoor kwam ik een toren achter en kwam heel zwak te staan. 0 – 2.”
Om 21.51 uur was Chris Zevenbergen op het vierde bord met wit klaar. Zijn rapportage: “We speelden een zeer spannende partij. Mijn tegenstander kam goed uit de opening, maar door mij goed te verzetten kwam ik een pion voor. Na een miscalculatie van mijn tegenstander vergrootte ik mijn voorsprong en won ik de partij.” WINST VOOR ASV 6, Dat mogen we wel met grote letters schrijven.
Op 22.15 uur ging Peter Kappert op het zesde bord met wit onderuit. Wat hij er zelf van vond: “Na een goede opening blunderde ik een vol paard. Ondanks mijn verdediging viel de stelling ook in elkaar. De tweede helft van de pot was nog enigszins interessant en bij het eindspel leek ik nog een kans te hebben, maar het verloren stuk bleek fataal te zijn. Het hielp ook niet, dat ik na de blunder behoorlijk chagrijnig was over mijn spel.” Noot verslaglegger: Ik was pas chagrijnig geworden als jij het niet was geweest.
En dan om 22.44 uur. Ik zat op het eerste bord met zwart. Ik vond dat ik als teamleider een goed voorbeeld moest geven en een positief resultaat moest binnenslepen. Wat heb je anders aan zo’n “leider”. Gelukkig, het verslag van mijn pot was tenminste wel goed leesbaar, maar voor de rest … Op de achtste zet al maakte ik een cruciale fout, wat niet meer goed kwam. Mijn tegenstander rondde het keurig af. De teamleiderfunctie van ASV 6 is vacant!
Gelukkig hebben we dan nog Rens Nuwenhoud, op het vijfde bord met zwart: “Na de opening kwam mijn tegenstander met een geïsoleerde d-pion. Deze kon ik wel blokkeren, maar niet pakken. Nadat de stelling kwam vast te staan en ik in tijdnood kwam, besloten we tot remise. Achteraf had ik de schijnbaar-remisestelling kunnen winnen, maar door de tijdsdruk heb ik de winnende zet niet gevonden.”
Tenslotte, onze volgende tegenstander zal ervan lusten. We hebben inmiddels zand op de glijbaan gestort.
Verslag: Kees van Keulen
