Op 7 februari mochten we als ASV-6-team voor de SOS-competitie in de 3e klasse E, 5e ronde, naar Ede voor een strijd met De Cirkel 3. Zou het er dan toch eens van komen: een wedstrijdpunt scoren? De vooruitzichten waren wankel. De Cirkel zette op het 5e en 6e bord twee jeugdspelers van 15 en 12 in, voor hun eerste optreden in een externe competitie. Nou, dan weet u misschien al wat er gebeurt.
- 21.04 Uur was het zover. Peter Kappert was als eerste klaar op het zesde bord met zwart. Zijn verslag: “Bram speelde zijn debuut in de volwassenencompetitie met een schone 12 jaar. Na een agressieve opening van wit probeerde ik deze te pareren met een Caro-Kann, Slavisch. Tevergeefs. In het middenspel verloor ik een kwaliteit. En na een duivelse aanval is het in het mooiste matpatroon geëindigd: “smothered mate”. Maar intussen stonden we wel met 1 – 0 achter.
- Op het derde bord speelde John Bijlsma met wit. Zijn verslag: “e4 – c6. Ik speel dan meestal dwars door het centrum heen, zoveel mogelijk met open lijnen. Op de 11e zet rokeerde mijn tegenstander. Door met mijn c-pion te slaan kon ik een vork plaatsen. En toen hij op de 20e zet ook nog zijn dame weggaf, was het gebeurd, maar hij speelde door tot mat.” Dus was het 1 – 1. Kijk, aan zo iemand heb je wat! Dat was om 21.30 uur.
- Kazem speelde met zwart op het eerste bord. Om 21.41 uur sneefde hij: 2 – 1. Zijn verslag: “Begin van mij was heel goed. Wij stonden gelijk in het eindspel. Toen heb ik Torens geruild. Uiteindelijk won mijn tegenstander door een vrijpion. Ik heb onterecht verloren.” Overigens, hebt u dit al eens meegemaakt, dat u onterecht verliest?
- Toen was ik aan de beurt, op het vierde bord met zwart. Tot in het middenspel stond mijn tegenstander actiever. Toen dat voordeel was verdwenen, bood ik remise aan. Mijn tegenstander bedankte en maakte prompt een tactisch foutje, waardoor ik een klein voordeeltje kreeg. Hij bood toen remise aan, waarvoor ik bedankte. Het was al laat, ik had al maanden alleen maar verloren (zowel extern als intern), ik was moe, mijn been schudde als een idioot, en toen kreeg ik weer een remisevoorstel. Gezien de stand van ons team zou ik moeten doorspelen, maar ik had de laatste tijd al zoveel partijen – ook in het eindspel – verpest: de lafaard! Zo stond het om 23.00 uur 2,5 – 1,5.
- Rens Nuwenhoud speelde met wit tegen de jeugdspeler van 15, die z’n première maakte. Rens’ verslag: “Na een gelijke opening had ik een pion achterstand omgewerkt in een pion voor, met een sterke aanval met mijn donkere Loper en Dame. Na een verkeerde zet terug met mijn Loper kwam ik in het eindspel weer met een pion minder. Door een foute koningszet kon ik de pion niet oppikken en kon hij de 3-tegen-3-pionnenstelling eerder met zijn Koning bereiken. En toen ging ik ook nog door de tijd. Drama compleet.” Ik zei het toch al, wij worden niet gelukkig van jeugdspelers. Om 23.14 uur: 3,5 – 1,5.
- Gelukkig scoorde Chris Zevenbergen, die op het laatste moment was ingevlogen voor een ziek teamlid, op het tweede bord met zwart om 23.19 uur. “Ontzettend spannende partij! Ik kreeg een voorsprong door een gelukkige vork. Daarna was het uitspelen.“
Eindstand: 3,5 – 2,5. Niks aan de hand; we blijven gewoon staan waar we stonden: helemaal onderaan! Of had ik toch moeten doorspelen? Ik ken er één die mij dat wel even zal inprenten. Maar het waren leuke potjes.
Verslag: Kees van Keulen