En zo stonden wij ruim op tijd met goed humeur aan de bar. Niet Onder de Toren maar een knus Bovenzaaltje in café den Ommelanden is tegenwoordig het onderkomen van de vereniging uit het wonderschone Elst (GLD). Mooie setting met de borden ver uit elkaar en lekker op en met “hout” spelen, heerlijk.
Ronnie was als eerste klaar. Met de zwarte stukken zag het er al snel rooskleurig uit. Eén van zijn lopers op a1…en daar hoort normaal een witte toren te staan. Het witte c-pionnetje sloot deze dan nog wel in wat resulteerde in een kwaliteit èn pion voor. Zijn tegenstander zocht tevergeefs naar niet aanwezige compensatie, weigerde de “verplichte” dameruil waarna ook nog een paard op stal ging, en stak even later toch maar de hand uit.
Nico kwam met wit niet heel geslaagd uit de opening. Stukverlies was het gevolg. Dit stuk werd even later teruggewonnen. Het eindspel met ongelijke lopers en een pionnetje meer voor Nico was echter gelijk, remise derhalve. Ruben daarentegen kwam juist goed uit de startblokken. Zelfs zo goed dat de winst aangetikt leek. De vervolgfase speelde hij naar eigen zeggen “helemaal verkeerd” en kwam minder te staan. Het remise-aanbod van zijn tegenstander kwam onverwacht. Na overleg met onze prima acterende gelegenheids Teamcap P en de inschatting dat het overall wel goed zou komen accepteerde hij de half.
De invalbeurt van Rik (Roelofs), waarvoor dank uiteraard, kende wellicht een andere afloop dan in eerste instantie verwacht. Met zwart verwikkeld in een scherpe strijd pookte hij onder andere met een schaakje op g3 zijn tegenstander. Uiteindelijk ging de buit naar wit.
Ook bij Philippe wat gependel in de 1e fase. Een pion werd ingeleverd, weer snel teruggewonnen waarna langere tijd de strijd gelijk op ging. Philippe zette “modus initiatief” aan, offerde een pionnetje waarna een mooi aftrekschaak een vol stuk opleverde. Dat ook het kleinood nog terugkwam was niet heel relevant meer. Zijn tegenstander hield het daarom even later voor gezien.
De eigen samenvatting van Jan was kort en zeer treffend: “Ik kon ongestoord mijn gang gaan (met wit, red.). Kwaliteitsoffer besliste de partij”. Heerlijk…, en ‘waar’ gezien het spelbeeld, niets aan toe te voegen.
Roy veroverde met zwart al snel het loperpaar met dubbele f-pionnen voor wit. Pressie werd opgevoerd op de damevleugel en het centrum. Na de nodige prophylaxis afgewikkeld naar een TTP en TTL eindspel met twee pluspionnen en een draak van een pionnenstructuur voor wit (er stonden er inmiddels drie bij wit op de f-lijn). Deze structuur had zwart ook maar dan eentje uit de gelijknamige opening en daarmee een hele gezonde. De meest praktische keuze tot winst zou één set torens ruilen zijn. Roy besloot echter beide torens op de onderste rij te plempen, en de witte stukken daarmee te domineren. Even later volgde de poging van wit om onder de druk uit te komen en zijn opgave tijdens de uitvoering van het daarop volgende mat in vijf.
Ondertussen was de gezelligheid beneden flink toegenomen. De duidelijk doorsijpelende “hoemp-hoemp” klonk ons niet als muziek in de oren. De feitelijke teamwinst uiteraard wel.
Theo trad met wit zwaar geprepped aan tegen “ons Sjoerd”. Na een rustige opening miste onze “vandaag even niet ASV-er” een kans op gelijkspel. Het eindspel met loperpaar en meerderheid op de damevleugel was voor Theo gevoelsmatig voldoende om het punt binnen te halen. Nadat de torens eraf gingen deed zwart echter een door wit gemist koningszetje waardoor hij wat terugkwam. Verdere afwikkeling in het centrum maakte dat de winst voor wit nog verder weg leek. Met een tweede ongelijk lopereindspel van de avond tot gevolg en puntdeling.
Kudo’s voor Martin die na zijn afspraak nog voor het einde kwam kijken hoe zijn teamleden het ervan af brachten. Zelfde geldt voor de morele support van Rob (Huberts).
# Aftermath….02:10 Ruben: “Helemaal op het einde miste ik nog een winst. Qxd5 kon gewoon en na Nxe7 komt dan Bxh3!! Gemist.” Hoe gaaf ☺.
Verslag: Roy Vink
