Tegen Velp 1 moest het gebeuren. Beide teams verloren twee keer en een derde verlies zou een voorbode van een somber seizoen kunnen zijn. Velp 1 bestaat in de basis voor de helft uit ASV-ers. Wouter van Rijn en Vadim van Kuijk waren echter niet van de partij en dan doet Velp 1 een jas uit. ASV 2 miste vier basisspelers, maar invallers genoeg. ASV 2 ging als een opgejaagd dier van start en na twee uur spelen stond het al 0-4. Theo Jurrius speelde een boeiend duel tegen oud-ASV-er Jan Schadd. Met een schijnoffer kreeg Theo een kleine plus. De Velpspeler was daar echter zo van onder de indruk dat hij meteen opgaf om in de analyse te constateren dat hij overhaast opgegeven had. Jan Knuiman zorgde na stukwinst op ‘clubgenoot’ Hans van Capelleveen voor de 2-0. Erik Wille kreeg van Eric de Winter twee pionnen cadeau. Toen was voor Eric de lol er wel af en zo was het 0-3. Peter Boel speelde tegen een sterke invaller een mooie aanvalspartij. Het kwam allemaal heel nauw voor de Velpspeler en dat was teveel gevraagd.: 0-4. Gerben Hendriks kwam met een plus uit de opening. Na pionwinst was de winst nabij. Die kwam nog sneller dan verwacht toen de tegenstander een pion liet promoveren. Daarna was de koek bijna op. Justin Gunther liet een aanval toe en stond steeds iets minder. Na een verkeerde koningszet was het ineens uit. Anders had een slecht eindspel gerest. Ook Ben Gussinklo verloor. Na de opening zag het er allemaal niet best uit, maar Ben knokte zich terug in de partij. Met een kwaliteit meer, maar een onhandige koningspositie ging het toch nog mis. Ornett Stork deed wat hij kon om Koen Maassen van den Brink op de knieën te krijgen. Na een kwaliteitsoffer van Koen was er een dynamisch evenwicht dankzij het loperpaar van de Velpspeler. 2,5-5,5 winst dus. Dat brengt ons richting middenmoot.
Verslag: Erik Wille
