Als invaller op het eerste bord dacht ik een zware avond tegemoet te gaan. Dat leek daarna mee te vallen. Mijn tegenstander was 90 jaar oud. Nu ben ikzelf ook de jongste niet meer, maar nu dacht ik toch nog wel een kans te hebben. Dat bleek een misvatting. Ik kwam er niet aan te pas. De tegenstander won een pion, maar daarna nog een. Bij de derde hield ik het voor gezien. Toen lichtte mijn opponent een stukje van de sluier op. Hij bleek lang KNSB gespeeld te hebben. Ondertussen gaf hij mij ook nog les. Als je als zwart in het dame-Indisch Pf6-e4 speelt krijg je in de rest van de partij flink wat problemen op je bord. Ik zal het niet meer vergeten. Douwe Huijsmans kwam al vroeg in de partij flink onder druk te staan. Zijn dappere verdedigende werk ten spijt was Douwe ook de eerste die sneuvelde. Chris Zevenbergen speelde de opening tamelijk overmoedig. Dat leidde helaas tot stukverlies. Daarna probeerde hij nog veel om de achterstand weer goed te maken. Dat lukte jammer genoeg niet en dus verloor hij de partij. In schaakrubrieken zie je het regelmatig: een offer om tot mooi aanvalsspel te komen. Dat is echter een moeilijke zaak. De tegenstander van Gwénaël Paris probeerde het, maar moest ontdekken, dat hij zo een kwaliteit achter was gekomen. Onze man moest daarna wel heel goed opletten want de man uit Zevenaar probeerde van alles. Die scheen echter vergeten te zijn, dat je soms ook moet verdedigen. Gwénaël zag zijn kans schoon en scoorde een mooi punt. Aan het vijfde bord speelde Rens Nuwenhoud een hardnekkig spel schaak. Hij verloor een kwaliteit en kwam dus duidelijk minder te staan. Dat leek hem weinig te deren. Steeds vond hij weer iets nieuws, waar de tegenstander maar een oplossing voor moest vinden. Die deed dat overigens (zo te zien) met een flinke schep ervaring. Rens kwam steeds moeilijker te staan en moest uiteindelijk de koning omleggen. Maar nu al was te zien, dat hij in de toekomst menig punt zal scoren. Alje Bolt werd op het laatste moment gevraagd mee te spelen als invaller. Hij opende Weens en zal daar geen spijt van gehad hebben. Zijn tegenstander wist er niet goed raad mee. Die offerde op de zesde zet al een paard tegen een pion. Alje kwam hierdoor al spoedig gewonnen te staan. Hij wist de gang daarin te houden door snel en zinvol zijn ontwikkeling te voltooien. Zijn tegenstander had spoedig geen poot meer om op te staan en gaf op op de 27e zet.
Verslag: Hendrik van Buren
