ASV 3 degradeerde afgelopen seizoen op een half bordpunt uit de eerste klasse van de SOS-competitie. In de zomer kreeg het derde echter van de competitieleiding een herkansing. Enkele eersteklassers konden geen achttal op de been brengen en ASV werd gevraagd toch weer eerste klasse te gaan spelen. Uiteraard ging het derde die uitdaging aan.
Op de eerste donderdag van oktober stond de uitwedstrijd tegen kampioenskandidaat Veenendaal 1 op het programma. Kort voor de wedstrijddag verliet captain Erik Wille het schip dat toen nog niet eens zinkende was. Gelukkig kon Jente Christians als invaller aan boord gehesen worden. Zo ging een achttal op pad naar Sporthal West. Een zware avond wachtte. Uiteraard kreeg de captain er ziek op de bank niets van mee. Rond middernacht rolde er een foto van het wedstrijdformulier op de telefoon binnen. 8-0 voor Veenendaal 1. Een treurige start …. of juist een mooie opsteker? Het kan immers in de volgende wedstrijden alleen maar beter gaan.
Die volgende keer is ook al geweest. Een week na het debacle stond namelijk het treffen met Wageningen 1 op de rol. Twee op papier gelijkwaardige tegenstanders. ASV 3 kwam goed uit de startblokken. Rik de Lange kwam veel beter uit de opening en gaf zijn tegenstander weinig kans. Na die openingstreffer kwam Wageningen 1 weer op gelijke hoogte. Robert-Jan Voogt zag veel geruild worden en kwam toen in een toreneindspel met een hangende pion terecht. Wellicht waren er nog remisemogelijkheden, maar als dat al zo was, dan vond Robert-Jan die niet. Ronnie Eggink zette ASV 3 weer op voorsprong. In een knap gespeelde partij verkreeg Ronnie groot voordeel. Een eindspel met toren en twee vrijpionnen voor twee stukken was de ASV-er niet te houden. De 3-1 kwam van Ferdin de Graag. Vanuit de opening kreeg Ferdin het centrum in handen. Dat gaf groot voordeel. De vijandelijke koning ging aan de wandel, maar verongelukte onderweg. Erik Wille had het niet makkelijk aan het eerste bord. Steeds was er een kleine min, maar al zwoegend peuterde onze captain er een halfje uit. De laatste drie partijen leverden kort na elkaar nog 2,5 punt op. Robert Naasz won vroeg in de partij twee pionnen en schoof dat voordeel rustig naar winst. Jan Groen lette in een gelijkopgaand duel met strijd in het centrum het best op en zette zijn tegenstander pardoes mat in één. Xadya van Bruxvoort moest hard werken, maar haar doorzettingsvermogen leverde een half punt op. Zo werd Wageningen 1 met 6-2 verslagen.
Na 0-8 en 6-2 zal ik maar niet meer over het efficiënte ‘rondje 4,5’ beginnen. Dan raken de manschappen in de war, vrees ik.
Verslag: Erik Wille
